Αντί να πολεμήσουν κατά των Μουσουλμάνων και να απελευθερώσουν τον Ιερό Τάφο στην Ιερουσαλήμ, οι σταυροφόροι της Δ΄ Σταυροφορίας παρεξέκλιναν της πορείας τους και βρέθηκαν στις ακτές του Βοσπόρου. Αφού κατέλαβαν την Κωνσταντινούπολη τον Απρίλιο του 1204, προκάλεσαν την κατάρρευση και το διαμελισμό της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Ορισμένες πηγές από τη γραφίδα των ίδιων των συμμετεχόντων ή μαρτύρων από βυζαντινής (Νικήτας Χωνιάτης) και λατινικής πλευράς (Γοδεφρείδος Βιλεαρδουίνος και Ροβέρτος του...

περισσότερα...

Στις 29 Μαΐου 1453 ο Οθωμανός σουλτάνος Μωάμεθ Β΄ κατέλαβε την Κωνσταντινούπολη, έπειτα από πολιορκία περίπου δύο μηνών. Κατά την άλωση βρήκε το θάνατο ο τελευταίος Βυζαντινός αυτοκράτορας Κωνσταντίνος ΙΑ΄ Παλαιολόγος. Αν και το βυζαντινό κράτος είχε πάψει προ πολλού να αποτελεί υπολογίσιμη δύναμη, η συμβολική και συναισθηματική απήχηση της άλωσης ήταν σημαντική, καθώς σήμανε και τυπικά το τέλος της χριστιανικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

περισσότερα...

Τον Ιούλιο του 1261, ο στρατηγός Αλέξιος Στρατηγόπουλος, εκμεταλλευόμενος μια ευνοϊκή συγκυρία, ανακατέλαβε τη λατινοκρατούμενη από το 1204 Κωνσταντινούπολη για λογαριασμό του Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγου, αυτοκράτορα της Νίκαιας. Η ανακατάληψη σήμανε την αρχή μιας πρόσκαιρης ανάκαμψης για την πόλη και επέτρεψε τη σταθεροποίηση στην εξουσία της δυναστείας των Παλαιολόγων. Μεσοπρόθεσμα η ανακατάληψη είχε και αρνητικές συνέπειες, ιδιαίτερα την οικονομική εξασθένιση του βυζαντινού κράτους και την...

περισσότερα...

Στις 11 Μαΐου 330 οι κάτοικοι της Κωνσταντινούπολης και πολλοί προσκεκλημένοι παρακολούθησαν μια μοναδική τελετή για τα εγκαίνια της νέας πρωτεύουσας του Κωνσταντίνου, της Κωνσταντινούπολης ή Νέας Ρώμης. Με την τελετή αυτή έκλεισε ένα σαρανταήμερο εορταστικών εκδηλώσεων που σημαδεύτηκε από επίδειξη της αυτοκρατορικής γενναιοδωρίας, από κοπή ειδικών αναμνηστικών νομισμάτων και από θρησκευτικές τελετές, τόσο χριστιανικές όσο και παγανιστικές.

περισσότερα...

Η πολιορκία της Κωνσταντινούπολης από τους Αβάρους το 626 αποτέλεσε την κορύφωση των βυζαντινοαβαρικών πολέμων του 6ου-7ου αι. Η επίθεση έλαβε χώρα σε μία εποχή ιδιαίτερα δύσκολη για το Βυζάντιο, όταν ο αυτοκράτορας Ηράκλειος διεξήγαγε στο ανατολικό μέτωπο μεγάλης κλίμακας εκστρατείες εναντίον των Περσών, με αποτέλεσμα να μη λάβει μέρος στην υπεράσπιση της Βασιλεύουσας. Η ετερογενής σύνθεση των επιδρομέων (Αβάροι, Σλάβοι, Βούλγαροι, Γεπίδες), η λανθασμένη τακτική στη θάλασσα και το γεγονός ότι...

Οι Οθωμανοί έκαναν τις πρώτες απόπειρες να καταλάβουν το τελευταίο προπύργιο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, την Κωνσταντινούπολη, ήδη την τελευταία δεκαετία του 14ου αιώνα και καθώς οι Βυζαντινοί αυτοκράτορες ήταν ήδη φόρου υποτελείς τους. Η μακρόχρονη πολιορκία του 1394-1402 από το Βαγιαζήτ Α΄, που δημιούργησε συνθήκες λιμού και εξάπλωσης της πανώλης, έδειξε την αδυναμία της πόλης να διατηρήσει την ανεξαρτησία της χωρίς βοήθεια από τη Δύση. Η πολιορκία του 1422 από το Μουράτ Β΄ λύθηκε επειδή ο...

περισσότερα...

Στη διάρκεια της μακράς ιστορίας της, η Κωνσταντινούπολη επλήγη πολλές φορές από πυρκαγιές. Oι πυρκαγιές, όπως και οι σεισμοί, οι κομήτες ή οι εκλείψεις Hλίου, θεωρούνταν θεϊκά προειδοποιητικά σημεία και γι’ αυτό η μνεία τους συμπεριλαμβανόταν στο λειτουργικό ημερολόγιο. Από τους Βυζαντινούς χρονογράφους, τις περισσότερες πληροφορίες για πυρκαγιές στην Κωνσταντινούπολη τις παραδίδει ο Νικήτας Χωνιάτης, ο οποίος έζησε τουλάχιστον πέντε.

περισσότερα...

Η Κωνσταντινούπολη, ευρισκόμενη σε περιοχή με έντονη σεισμική δραστηριότητα, είχε συχνά πληγεί από σεισμούς. Οι Βυζαντινοί φοβούνταν τους σεισμούς όχι μόνο για τις καταστροφικές τους συνέπειες αλλά κι επειδή τους θεωρούσαν εκδήλωση θεϊκής οργής για τις αμαρτίες των ανθρώπων. Στην ιστορία της Κωνσταντινούπολης (από τον 4ο μέχρι τον 15ο αιώνα) σημειώθηκαν πάνω από εβδομήντα σεισμοί.