18 Σεπτεμβρίου 324: Νίκη του Κωνσταντίνου επί του Λικινίου στη Χρυσούπολη

Νοέμβριος 324: Ο Κωνσταντίνος δίνει στο γιο του Κωνστάντιο το αξίωμα του καίσαρα και συγχρόνως αποφασίζει επίσημα την ίδρυση της Κωνσταντινούπολης στο σημείο όπου βρισκόταν η πόλη του Βυζαντίου, την οποία ανακαινίζει. Την ημέρα αυτή ίσως πραγματοποιήθηκε η τελετή της οριοθέτησης (limitatio) (ή της οριοθέτησης-οιωνοσκοπίας limitatio-inauguratio), κατά την οποία το Βυζάντιο-Κωνσταντινούπολη απέκτησε νέα περίμετρο. Ο αυτοκράτορας φέρει πρώτη φορά το μαργαριταρένιο διάδημα

325: Ξεκινούν τα μεγάλα έργα

26 Νοεμβρίου 328: Παρουσία του Κωνσταντίνου γίνεται η τελετή της οιωνοσκοπίας (inauguratio), που σφραγίζει την αρχή της κατασκευής των χερσαίων τειχών

11 Μαΐου 330: Γιορτή της καθοσίωσης-αφιέρωσης (consecratio-dedicatio), που μνημονεύεται σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας του Βυζαντίου ως γενέθλιος ημέρα της Κωνσταντινούπολης

330-336: Οι οικοδομικές εργασίες δεν ολοκληρώθηκαν βεβαίως το 330. Ο Ιουλιανός δηλώνει πως «ο Κωνσταντίνος χρειάστηκε σχεδόν δέκα χρόνια για να χτίσει την πόλη που φέρει το όνομά του». Η Κωνσταντινούπολη, αναμφίβολα, παρέμεινε εργοτάξιο μέχρι την τριακονταετηρίδα (tricennalia) που εορτάστηκε πρώτα στη Νικομήδεια το 335 και έπειτα με λαμπρότητα στην Κωνσταντινούπολη τον Ιούλιο του 336, ενώ η εικοσαετηρίδα (vicenalia) είχε εορταστεί στη Ρώμη

Πολύ σύντομα η παράδοση συγκέντρωσε σε μόνο μία χρονιά όλη την περίοδο των δέκα ετών και την ενέταξε σε μία γιορτή, της 11ης Μαΐου 330.

Dagron, G., Η γέννηση μιας πρωτεύουσας. Η Κωνσταντινούπολη και οι θεσμοί της από το 330 ως το 451 (Αθήνα 2000), σελ. 38-39.