|
|
|
|
|
Παραθέματα
|
|
Η ίδρυση της Μονής Λιβός (907), όπως περριγράφεται από ένα σύγχρονο χρονικό:
Ἰουνίω δὲ μηνὶ προσεκλήθη Λέων ὁ βασιλεὺς παρὰ Κωνσταντίνου τοῦ Λιβὸς ἐν τῇ μονῇ αὐτοῦ πλησίον τῶν ἁγίων ἀποστόλων τοῦ τὰ ἐγκαίνια ἐπιτελέσαι καὶ ἀριστῆσαι. καὶ γέγονεν ἄνεμος ὁ λεγόμενος λίψ, φυσήσας ἕως τρίτου σφοδρῶς, συσσείσας καὶ οἰκήματα καὶ ἐκκλησίας, ὥστε πάντας φεύγειν ἐν τόποις ὑπαίθροις, λέγοντας συντέλειαν εἶναι κοσμικήν, εἰ μὴ ἡ τοῦ θεοῦ φιλανθρωπία δι’ ὄμβρων ἔστησεν τὴν τοιαύτην καταιγίδα.
Bekker I. (επιμ.), Theophanes Continuatus (CSHB, Bonn 1838), σελ. 371, 12-18.
Μια πηγή του 14ου αιώνα σχετικά με την αυλική εθιμοτυπία αναφέρεται στη συμμετοχή του αυτοκράτορα στους εορτασμούς της Μονής Λιβός:
Κατὰ τὴν ἑορτὴν τῶν Γενεσίων τῆς Θεοτόκου ἀπέρχεται εἰς τὴν σεβασμίαν μονὴν τὴν τοῦ Λιβός.
Verpeaux J. (επιμ.), Pseudo-Kodinos, Traité des offices (Le monde byzantin 1, Paris 1966), σελ. 242, 15-17.
Ένας ιστορικός του 15ου αιώνα για τη Μονή Λιβός:
Τοῦ δ’ αὐτοῦ θανάτου γενομένου περὶ τὸ ἔαρ καὶ τὸ θέρος καὶ εἰς τὴν Πόλιν, ἐν μηνὶ αὐγούστῳ ἀπέθανε καὶ ἡ δέσποινα κυρὰ Ἄννα ἡ ἀπὸ τῆς ῾Ρωσσίας λοιμώδει νόσῳ, καὶ ἐτάφη ἐν τῇ τοῦ Λιβὸς μονῇ.
Maisano R. (επιμ.), Giorgio Sfranze, Cronaca (CFHB 29, Roma 1990), σελ. 12, 22-24.
|
|
|
|
|
|