1. Skarlatos Vyzantios remarks that the area was separated from Stavrodromi “by the valley, which is intersected by the Kasım Paşa torrent, and whose western side is covered in the most part by gardens", while the eastern is called Kerasochorion (Cherry village) from the multitude of cherry trees once growing there. Βυζάντιος, Σ., Η Κωνσταντινούπολις. Περιγραφή Τοπογραφική, Αρχαιολογική και Ιστορική 2 (Athens 1862, reprint Athens 1993), p. 30. 2. Χριστόδουλος Μελισσηνός, Επίσκοπος Παμφίλου, Τα Ταταύλα ήτοι Ιστορία των Ταταούλων (Constantinople 1913), p. 13. 3. Türker, Ο., Osmanlı İstanbulu'ndan bir Köşe Tatavla (İstanbul 1998), p. 13. 4. “[..] after the shipyard workers, Chiot merchants active in Constantinople selected this suburb as their place of residence, because of the lack of Ottoman neighbours". Βυζάντιος, Σ., Η Κωνσταντινούπολις. Περιγραφή Τοπογραφική, Αρχαιολογική και Ιστορική 2 (Athens 1862, reprint Athens 1993), p. 31; Χριστόδουλος Μελισσηνός, Επίσκοπος Παμφίλου, Τα Ταταύλα ήτοι Ιστορία των Ταταούλων (Constantinople 1913), p. 14. 5. Χριστόδουλος Μελισσηνός, Επίσκοπος Παμφίλου, Τα Ταταύλα ήτοι Ιστορία των Ταταούλων (Constantinople 1913), p. 15. 6. Χριστόδουλος Μελισσηνός, Επίσκοπος Παμφίλου, Τα Ταταύλα ήτοι Ιστορία των Ταταούλων (Constantınople 1913), p. 13· Καστανάκης, Θ., Ο Χατζημανουήλ (Athens 2000). 7. Χριστόδουλος Μελισσηνός, Επίσκοπος Παμφίλου, Τα Ταταύλα ήτοι Ιστορία των Ταταούλων (Constantinople 1913), p. 18; Türker, Ο., Osmanlı İstanbulu'ndan bir Köşe Tatavla (İstanbul 1998), p. 16. 8. Σκαρλάτος Βυζάντιος, Η Κωνσταντινούπολις. Περιγραφή Τοπογραφική, Αρχαιολογική και Ιστορική 2 (Athens 1862, reprint Athens 1993), p. 29. 9. Türker, Ο., Osmanlı İstanbulu'ndan bir Köşe Tatavla (İstanbul 1998), p. 12. 10. Türker, Ο., Osmanlı İstanbulu'ndan bir Köşe Tatavla (İstanbul 1998), p. 11. 11. Μίχας, Λ.Ν., Τα Ταταύλα. Ο Ιστορικός Λόφος της Πόλης (Athens 1970), p. 88. 12. Leandros-Nicocles Michas mentions that in 1576, the traveler Gerlach visited the church, see Μίχας, Λ.Ν., Τα Ταταύλα. Ο Ιστορικός Λόφος της Πόλης (Athens 1970), p. 88. 13. Βυζάντιος, Σ., Η Κωνσταντινούπολις. Περιγραφή Τοπογραφική, Αρχαιολογική και Ιστορική 2 (Athens 1862, reprint Athens 1993), p. 29. 14. Χριστόδουλος Μελισσηνός, Επίσκοπος Παμφίλου, Τα Ταταύλα ήτοι Ιστορία των Ταταούλων (Constantinople 1913), pp. 117-118. 15. The Kerasochori (Cherry village) quarter lies, essentially, between Pera and Tatavla. Skarlatos Vyzantios comments on its bad reputation as a meeting place for “vile women […] and the most depraved mob of the capital”, hence the corruption of its name to Keratsochorion or Keratohorion (“kerato” meaning horn in Greek and also used as a derogatory remark for the victim of adultery). The 12th century Armenian traveller Eremya Çelebi Kömürcüyan reports that Kerasochori was located close to Beyoğlu and that just across from it one could see the St Dimitrios Church and the Tatavla hill. Kömürcüyan, E.Ç., Istanbul Tarihi, XVII asırda İstanbul (İstanbul 1952), p. 42. In 1804, when the church dedicated to the Presentation of the Virgin Mary was established in Stavrodromi, the quarter was incorporated into that parish. See Μπόζη, Σ., Ο Ελληνισμός της Κωνσταντινούπολης (Athens 2002), pp. 26, 43-45; Χριστόδουλος Μελισσηνός, Επίσκοπος Παμφίλου, Τα Ταταύλα ήτοι Ιστορία των Ταταούλων (Constantinople 1913), p. 43. 16. Χριστόδουλος Μελισσηνός, Επίσκοπος Παμφίλου, Τα Ταταύλα ήτοι Ιστορία των Ταταούλων (Constantinople 1913), p. 50. 17. Ιστεκλής, Ν. Γ., Εκπαιδευτήρια Κοινότητος Ταταούλων (Athens 2005), p. 66. 18. Χριστόδουλος Μελισσηνός, Επίσκοπος Παμφίλου, Τα Ταταύλα ήτοι Ιστορία των Ταταούλων (Constantinople 1913), pp. 140, 183, 206. 19. Καραβία, Ι.Ν., Άλλοτε και Τώρα (Constantinople 1933), p. 34. 20. Στο Türker, Ο., Osmanlı İstanbuluʹndan bir Köşe Tatavla (İstanbul 1998), p. 16. 21. Παπαδόπουλος, Σ., Αναμνήσεις από την Πόλη (Athens 1978), p. 34. 22. Καραβία, Ι.Ν., Άλλοτε και Τώρα (Constantinople 1933), p. 34. 23. Χριστόδουλος Μελισσηνός, Επίσκοπος Παμφίλου, Τα Ταταύλα ήτοι Ιστορία των Ταταούλων (Constantinople 1913), p. 47. 24. Until then, the dead were buried in churchyards, mostly in the one of St Dimitrios. Μίχας, Λ.Ν., Τα Ταταύλα. Ο Ιστορικός Λόφος της Πόλης (Athens 1970), p. 89. 25. Χριστόδουλος Μελισσηνός, Επίσκοπος Παμφίλου, Τα Ταταύλα ήτοι Ιστορία των Ταταούλων (Constantinople 1913), pp. 102‑104. 26. Ιστεκλής, Ν.Γ., Εκπαιδευτήρια Κοινότητος Ταταούλων (Athens 2005), p. 67. 27. Ιστεκλής, Ν.Γ., Εκπαιδευτήρια Κοινότητος Ταταούλων (Athens 2005), p. 67. 28. Ιστεκλής, Ν.Γ., Εκπαιδευτήρια Κοινότητος Ταταούλων (Athens 2005), p. 68. 29. Moreover, between 1868 and 1872 the community ran a senior high boarding school, see Ιστεκλής, Ν.Γ., Εκπαιδευτήρια Κοινότητος Ταταούλων (Athens 2005), pp. 68‑69. 30. Ιστεκλής, Ν.Γ., Εκπαιδευτήρια Κοινότητος Ταταούλων (Athens 2005), pp. 69-70. 31. Ιστεκλής, Ν.Γ., Εκπαιδευτήρια Κοινότητος Ταταούλων (Athens 2005), p. 69; Χριστόδουλος Μελισσηνός, Επίσκοπος Παμφίλου, Τα Ταταύλα ήτοι Ιστορία των Ταταούλων (Constantinople 1913), pp. 185-191. 32. Παπαδόπουλος, Σ., Αναμνήσεις από την Πόλη (Athens 1978), p. 35. 33. He was awarded, among other things, the Mavrogeneion Virtue Prize established by the ambassador and senator of the Ottoman Parliament Alexandros Mavrogenis. See Χριστόδουλος Μελισσηνός, Επίσκοπος Παμφίλου, Τα Ταταύλα ήτοι Ιστορία των Ταταούλων (Constantinople 1913), p. 208. 34. Other significant associations in the district were the “Astir” (Star) Football and Musical Club (1908) and the “Amphion” Musical Association (1911). See Χριστόδουλος Μελισσηνός, Επίσκοπος Παμφίλου, Τα Ταταύλα ήτοι Ιστορία των Ταταούλων (Constantinople 1913), p. 208. 35. Βαλασιάδης, Γ., Και στα Ταταύλα Χιόνι (Athens 2002). 36. Παπαδόπουλος, Σ., Αναμνήσεις από την Πόλη (Athens 1978), p. 33. 37. Χριστόδουλος Μελισσηνός, Επίσκοπος Παμφίλου, Τα Ταταύλα ήτοι Ιστορία των Ταταούλων (Constantinople 1913), p. 40. 38. Χριστόδουλος Μελισσηνός, Επίσκοπος Παμφίλου, Τα Ταταύλα ήτοι Ιστορία των Ταταούλων (Constantinople 1913), pp. 17, 26. 39. Türker, Ο., Osmanlı İstanbulu'ndan bir Köşe Tatavla (İstanbul 1998), pp. 18-19. 40. The etymology of the word refers to the “beans eater”. See Χριστόδουλος Μελισσηνός, Επίσκοπος Παμφίλου, Τα Ταταύλα ήτοι Ιστορία των Ταταούλων (Constantinople 1913), pp. 37-39. 41. The fair started from Galata and ended in the Ararat Square in Tatavla. It was celebrated for its fun spirit and tolerance for obscenıtıes and other “vulgarities” that might occur durıng the day. See Μίχας, Λ.Ν., Τα Ταταύλα. Ο Ιστορικός Λόφος της Πόλης (Athens 1970), pp. 29-32. 42. According to Charis Spatharis it continued until 1979. See Σπαθάρης, Χ., Τα Κωνσταντινοπολίτικα και άλλα τινά (Athens 1988), p. 81. 43. Newspaper Απογευματινή (29/10/1927). 44. Christodoulos Melissinos mentions that the most destructive fires broke out in 1770, 1833, 1847, 1905, 1907, 1909 and 1912. He also notes that pumps had been posted in several parts of the district, some of which were maintained by the church itself. See Χριστόδουλος Μελισσηνός, Επίσκοπος Παμφίλου, Τα Ταταύλα ήτοι Ιστορία των Ταταούλων (Constantinople 1913), p. 33. Leandros-Nikokles Michas regards the unclean chimneys and the religious screens with the flammable lacey decorations in Christian Orthodox homes as the main reasons for the fires. See Μίχας, Λ.Ν., Τα Ταταύλα. Ο Ιστορικός Λόφος της Πόλης (Athens 1970), pp. 58-59. 45. Türker, Ο., Osmanlı İstanbuluʹndan bir Köşe Tatavla (İstanbul 1998), p. 9. 46. Σταματόπουλος, Κ., Η Τελευταία Αναλαμπή (Athens 1996), p. 290. 47. Χρηστίδης, Χ., Τα Σεπτεμβριανά (Athens 2000), p. 298. 48. Ιστεκλής, Ν.Γ., Εκπαιδευτήρια Κοινότητος Ταταούλων (Athens 2005), p. 142. |