Θέατρο στην Κωνσταντινούπολη |
|
|
Το ελληνικό θέατρο στην Κωνσταντινούπολη αναπτύχθηκε ιδιαίτερα κατά το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, μολονότι γνωρίζουμε παραστάσεις ήδη από τις αρχές του αιώνα. Ιδιαίτερα σημαντική ήταν η δραστηριότητα των περιοδευόντων επαγγελματικών ελληνικών θιάσων, όπως και ερασιτεχνικών (σχολείων, συλλόγων). Το ρεπερτόριο αποτελούνταν από πλήθος ξένα και ελληνικά θεατρικά έργα όλων των περιόδων, ενώ αξιόλογη ήταν και η συγγραφή πρωτότυπων θεατρικών έργων από Έλληνες λογίους της Κωνσταντινούπολης, ιδίως... |
περισσότερα... |
| |
|
Θεοδοσιανή (Βαλεντινιανή) δυναστεία (364-457) |
|
|
Το λήμμα αναφέρεται στη δυναστεία του Θεοδοσίου, τους τέσσερις αυτοκράτορας που διακυβέρνησαν το ανατολικό τμήμα της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας από 379 έως 457, και σηματοδότησαν την ιστορία του Βυζαντίου και της ορθόδοξης Εκκλησίας. Κατά τη βασιλεία των αυτοκρατόρων αυτών η Βυζαντινή αυτοκρατορία κατόρθωσε να αποφύγει τη μοίρα που βρήκε την Δυτική Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, πάνω στα ερείπια της οποίας ιδρύθηκαν βαρβαρικά βασίλεια. Κατά την περίοδο αυτή έλαβαν χώρα τρεις από τους επτά Οικουμενικές... |
|
| |
|
|
Βυζαντινός λόγιος και ποιητής (περ. 1100 – περ. 1156/8). Γνωστός και πολυγραφότατος συγγραφέας της εποχής των Κομνηνών. Θεωρείται ο κατεξοχήν αιτητικός ποιητής και παραδοσιακά του αποδίδονταν τα λεγόμενα Πτωχοπροδρομικά λόγω του ύφους τους που επίσης θεωρήθηκαν παρωδίες «κατά το ύφος» του Προδρόμου. |
περισσότερα... |
| |
|
Θεολογική Σχολή της Χάλκης |
|
|
|
|
| |
|
Θεοτόκος Πανάχραντος ή Μονή Λιβός (Φεναρί Ισά Τζαμί) |
|
|
Το Φεναρί Ισά Τζαμί, ένα σύμπλεγμα δύο εκκλησιών, είναι ό,τι έχει απομείνει από τη Μονή Λιβός. Ιδρυτής της μονής ήταν ο Κωνσταντίνος Λιψ, ο οποίος έχτισε την βορινή εκκλησία και την εγκαινίασε το 907. Η νότια εκκλησία χτίστηκε στα τέλη του 13ου αιώνα από την αυτοκράτειρα Θεοδώρα, χήρα του Μιχαήλ Η΄, στο πλαίσιο της επανίδρυσης της μονής· από την περίοδο αυτή σώζεται και το τυπικό της Θεοδώρας για τη μονή. |
περισσότερα... |
| |
|
Θεοτόκος των Χαλκοπρατείων |
|
|
Το μνημείο βρίσκεται κοντά στο ναό της Αγίας Σοφίας. Πρόκειται για μία από τις σημαντικότερες εκκλησίες της Κωνσταντινούπολης αφιερωμένες στην Παναγία κατά την Πρώιμη Βυζαντινή περίοδο. Σήμερα διασώζονται ελάχιστα αρχιτεκτονικά λείψανα. Οικοδομήθηκε από τη Βερίνα, σύζυγο του Λέοντα Α΄, πιθανώς μετά το 474. Μετατράπηκε σε πατριαρχικό ναό το διάστημα 532-537 και ανακατασκευάστηκε στα χρόνια του Βασιλείου Α΄. Σύμφωνα με την παράδοση, στο ναό φυλασσόταν η Τίμια Ζώνη της Θεοτόκου. |
περισσότερα... |
| |
|
|
Τα Θεραπειά βρίσκονται στην ευρωπαϊκή ακτή του Άνω Βοσπόρου. Το 17ο αιώνα αναφέρονται ως ρωμαίικο χωριό. Από το 1655 το χωριό γίνεται έδρα της μητρόπολης Δέρκων και μετατρέπεται σε έναν από τους πιο σημαντικούς οικισμούς του Βοσπόρου. Αργότερα τα Θεραπειά έγιναν θέρετρο της ρωμαίικης ευκατάστατης τάξης της Κωνσταντινούπολης, όπως και των εύπορων Ευρωπαίων της πόλης, και ήταν γνωστά ως «θερινό Φανάρι». Η ορθόδοξη κοινότητα άρχισε να παρακμάζει δημογραφικά τόσο λόγω της μετακίνησης προς πιο... |
περισσότερα... |
| |
|