Ο Ιταλός περιηγητής Εδμόνδος Δε Αμίτσι περιγράφει το Γαλατά
«Ο Γαλατάς είνε το άστυ της Κωνσταντινούπολης. Όλοι σχεδόν οι δρόμοι είνε στενοί και σκολιοί, έχοντες εκατέρωθεν οινοπωλεία, ζαχαροπωλεία, κουρεία, κρεοπωλεία, ελληνικά και αρμένικα καφενεία, καταστήματα εμπορικά, εργαστήρια και παραπήγματα. Τα πάντα ζοφώδη, υγρά, βορβορώδη, γλοιώδη, όπως οι συνοικίαι της κατωτέρας τάξεως του Λονδίνου. Όλον σχεδόν το εμπόριον της Κωνσταντινουπόλεως διέρχεται δια του προαστείου τούτου. Εδώ είνε το χρηματιστήριον, το τελωνείον, τα καταστήματα του αυστριακού Λόϋδ, τα των γαλλικών διαπορθμεύσεων, εκκλησίαι, νοσοκομεία, μοναστήρια, αποθήκαι. Υπόγειος σιδηρόδρομος συνενώνει τον Γαλατάν με το Πέραν. Εάν εις τους δρόμους δεν εφαίνοντο σαρίκια και φέσια δεν θα εννοεί τις ότι ευρίσκεται εις την Ανατολήν.»
Δε Αμίτσι, Εδμόνδος, Η Κωνσταντινούπολις (Αθήναι 1896), σελ. 58-59.