βάιλος, ο
Βάιλος ονομαζόταν ο αντιπρόσωπος (πρέσβης) της Bενετίας στην Kωνσταντινούπολη ήδη από τα χρόνια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. H θέση ήταν σημαντική και γι’ αυτό διορίζονταν σε αυτή μόνο μέλη της βενετικής τάξης των ευγενών (nobili). Ο βάιλος είχε ιδιαίτερη μόρφωση και η διπλωματική του παρουσία στην Yψηλή Πύλη ήταν καθοριστική· οι εκθέσεις των βαΐλων και οι αναφορές τους στη βενετική διοίκηση συνιστούν σημαντικά έγγραφα που υπερβαίνουν τον αρχικό σκοπό της σύνταξής τους: Συχνά είναι πραγματικά εγχειρίδια πολιτικής, στρατιωτικής και οικονομικής επιστήμης και αποτελούν πολυτιμότατες πηγές για το σύγχρονο ιστορικό.
|
δόγης, ο
Τίτλος του ανώτατου άρχοντα της Βενετίας.
|
κομμέρκιον, το (commercium)
1. Παραμεθόριος εμπορικός σταθμός ή πόλη στην Ύστερη Αρχαιότητα και ακολούθως το τελωνείο. 2. Έμμεσος τελωνειακός φόρος επί των εμπορευμάτων που εμφανίστηκε γύρω στο 800. Αρχικά αντιστοιχούσε στο 2% έως 10% της αξίας του εμπορεύματος, ανάλογα με την περίοδο και τις περιστάσεις. Το κομμέρκιον με διατίμηση 10% ονομαζόταν δεκάτη.
|
νοτάριος, ο (notarius)
Βυζαντινός αξιωματούχος, τα καθήκοντα του οποίου περιλάμβαναν την καταγραφή των συναλλαγών και την πιστοποίηση των εγγράφων.
|
ποδέστας ή ποτεστάτος, ο
Η λέξη προέρχεται από το λατινικό potestas, που σημαίνει δύναμη. Ο ποδέστας ή ποτεστάτος (podestà) ήταν τίτλος που δινόταν σε συγκεκριμένους υψηλούς αξιωματούχους αρκετών ιταλικών πόλεων. Με τον όρο αυτό αποκαλούνταν επίσης: 1. Ο διοικητής του βενετικού τομέα της Λατινικής Αυτοκρατορίας της Κωνσταντινούπολης. 2. Ο διοικητής στις γενουατικές κτήσεις της Ρωμανίας (Γαλατάς και Χίος). 3. Ο Λομβαρδός δικαστής στην Εύβοια.
|
Τράπεζα Αγίου Γεωργίου, η
O βασικότερος οικονομικός οργανισμός της Δημοκρατίας της Γένουας. Ιδρύθηκε το 1407 με την ομολογιοποίηση του δημόσιου χρέους. Τη διοίκηση την αποτελούσαν οι πλουσιότεροι άνθρωποι της Γένουας, οι οποίοι είχαν καθήκον να συλλέγουν τους φόρους του κράτους. Στη διάρκεια του 15ου αιώνα οι κτήσεις της Γένουας τέθηκαν υπό τη διοίκηση της τράπεζας ως εγγύηση για τα μελλοντικά δάνεια. Η τράπεζα στεγαζόταν στο Palazzo San Giorgio, το οποίο είχε χτιστεί το 1260.
|
χρυσόβουλο, το
Το χρυσόβουλο ή χρυσόβουλλον είναι το πιο επίσημο έγγραφο που εκδιδόταν από τη γραμματεία των Βυζαντινών αυτοκρατόρων. Ονομάζεται έτσι γιατί φέρει τη χρυσή βούλα του αυτοκράτορα.
|