|
Η Χάλκη με έκταση 2,5 τ.χλμ. είναι το δεύτερο μεγαλύτερο νησί των Πριγκηποννήσων. Βρίσκεται μεταξύ της Αντιγόνης και της Πριγκήπου και του μικρασιατικού ακρωτηρίου Μάλτεπε. Για πολλούς αιώνες η ιστορία της παρέμεινε στενά συνυφασμένη με τα μεγάλα μοναστήρια της. Μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα η πλειονότητα των κατοίκων της ήταν Ρωμιοί και ως προς το επάγγελμά τους ψαράδες. Σήμερα στο νησί κατοικούν περίπου 100 ορθόδοξοι. |
περισσότερα... |
| |
|
Χαλκή Πύλη (η είσοδος του Μεγάλου Παλατίου) |
|
|
Η Χαλκή Πύλη ήταν ο κύριος προθάλαμος του Μεγάλου Παλατιού. Το όνομά της οφειλόταν είτε στη χάλκινη επένδυση της οροφής της είτε στα χάλκινα στοιχεία στις πόρτες της. Πάνω από τη θύρα ήταν τοποθετημένη μια περίφημη εικόνα τού Χριστού. Η αυτοκρατορική αυτή είσοδος, η οποία σήμερα δεν σώζεται, βρισκόταν απέναντι από το Αυγουσταίον, στα νότια της Αγίας Σοφίας, και αποτελούσε ένα από τα σημαντικότερα -ως προς το πλήθος των συμβολισμών- αρχιτεκτονήματα της Κωνσταντινούπολης. |
περισσότερα... |
| |
|
|
Η περιοχή που καλύπτει το σημερινό Χάσκιοϊ μαρτυρείται ότι κατοικήθηκε τουλάχιστον από τον 6ο αιώνα. Ονομάστηκε Πικρίδιο στα τέλη του 8ου αιώνα από τη μεγάλη μονή του Πικριδίου. Κατά την Οθωμανική περίοδο ονομάζεται Αγία Παρασκευή και κατοικείται από Ορθοδόξους, Αρμενίους και κυρίως Εβραίους. Μετά το Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο ο ορθόδοξος πληθυσμός μειώνεται ραγδαία. |
περισσότερα... |
| |
|
Χερσαίες Οχυρώσεις κατά τη Μέση και την Ύστερη Βυζαντινή περίοδο |
|
|
|
|
| |
|
|
|
Χριστιανικά βακούφια της Κωνσταντινούπολης |
|
|
Εκτός από μια συνοπτική περιγραφή του νομικού καθεστώτος των ρωμαίικων κοινοτικών ακινήτων κατά το 19ο αιώνα, το άρθρο αυτό συγκεφαλαιώνει τη νομοθετική εξέλιξη μετά το νόμο του 1935, ο οποίος εξομοίωσε τα «ιδρύματα των (χριστιανικών και εβραϊκών) κοινοτήτων» με τα μουσουλμανικά βακούφια. |
περισσότερα... |
| |
|
|
Η Χρυσή Πύλη είναι μια μνημειακή είσοδος κοντά στο νότιο άκρο των τειχών της Κωνσταντινούπολης που χτίστηκαν από το Θεοδόσιο Β΄. Ήταν κάτι περισσότερο από απλή πύλη της πόλης, καθώς από εκεί εισέρχονταν οι αυτοκράτορες για την τέλεση θριάμβου στην πρωτεύουσα, ενώ στα μεταγενέστερα χρόνια αποτέλεσε τη βάση για την κατασκευή φρουρίου. |
περισσότερα... |
| |
|
|
Ο Χρυσοτρίκλινος, χτισμένος τον 6ο αιώνα κοντά στη θάλασσα του Μαρμαρά, ήταν η κύρια αίθουσα υποδοχής και παράθεσης δείπνων της μεσοβυζαντινής αυτοκρατορικής οικίας, η καρδιά και το πραγματικό κέντρο των εξελίξεων του παλατιού. |
περισσότερα... |
| |
|
Χώρα Βυζαντίου (Αρχαιότητα) |
|
|
Η μεγαρική αποικία του Βυζαντίου περιβαλλόταν από εκτεταμένη ενδοχώρα, η οποία εκτεινόταν από τη Σηλυμβρία και τη Βιζάνθη (Ραιδεστό) στα δυτικά έως το άνοιγμα του Εύξεινου Πόντου. Η «χώρα» αυτή περιλάμβανε αρκετούς οικισμούς, κυρίως αγροτών και αλιέων, καθώς και μικρούς εμπορικούς σταθμούς άλλων ελληνικών πόλεων ή εθνοτήτων. Οι πλουτοπαραγωγικές πηγές αυτής της ενδοχώρας ήταν πολλές και ποικίλες (αλιεία, ξυλεία, γεωργία και κυρίως εμπόριο), εξασφαλίζοντας ευημερία στο αστικό κέντρο. |
περισσότερα... |
| |
|